7 maart 1998, Pharmaceutisch Weekblad, Jaargang 133 Nr 27
Er is al eerder in deze rubriek melding gemaakt van de groeiende populariteit van weekdoseersystemen. De Stichting Farmaceutische Kengetallen (SFK) constateert dat aan het begin van 1998 430 openbare apotheken in enigerlei vorm in weekafleveringen voorzien. Twee jaar terug waren er nog maar 150 apotheken die zich hiermee bezig hielden. De meerkosten van deze systemen trachten de apotheken te verdisconteren via het frequenter in rekening brengen van de receptregelvergoeding. Hierbij kunnen twee hoofdstromen worden onderscheiden: apotheken die wekelijks een receptregelvergoeding in rekening brengen en apotheken die dit maandelijks doen. De eerste groep brengt dus vier keer zo veel kosten in rekening ten opzichte van de laatste. Maar wat is nu echt een passende vergoeding bij weekafleveringen? De heren E. Brouwer van de Stichting Dienstverlening KNMP en J.L. Tinke van de SFK hebben dit voor de KNMP onderzocht.
Modelmatige benadering
De uitkomst van dit onderzoek betreft niet een eensluidend tarief dat in alle gevallen van toepassing is, maar een model aan de hand waarvan in iedere situatie een passende vergoeding bepaald kan worden. De kosten van weekafleveringen zijn namelijk sterk afhankelijk van de volgende determinanten:
Het aantal gebruikers
Apotheken die in weekafleveringen voorzien, verzorgen gemiddeld 48 gebruikers op deze wijze. 36% voorziet 1 tot 10 patiënten van weekafleveringen, terwijl slechts 1% meer dan 200 patiënten van weekafleveringen voorziet.
De gebruikte methode
De kostenstructuur bij het handmatig uitvullen van trays of cassettes verschilt sterk van de kostenstructuur bij het automatisch uitvullen met behulp van de apparatuur van de firma Baxter. De laatste methode vereist een forse investering in apparatuur. Hier staat tegenover dat de personele verwerkingstijd met 40 tot 75% wordt bekort. De apparatuur van de firma Baxter kan overigens alleen geneesmiddelen met een vaste, orale toedieningsvorm verwerken. Hierbij is het afhankelijk van het gevoerde formularium in hoeverre de capaciteit van de machine (212 compartimenten) de vaste, orale geneesmiddelenconsumptie volledig kan dekken. Deze dekkingsgraad speelt een belangrijke rol bij de bepaling van het break-even punt van beide methodes.
Algemene conclusies
De onderzoekers concluderen dat een passende vergoeding bij weekafleveringen ligt binnen de bandbreedte van eens per twee weken en eens per drie weken een receptregelvergoeding in rekening brengen. De aanschaf van een Baxter-machine komt volgens de onderzoekers pas bij een schaal van 700-800 gebruikers in beeld.
Systemen van weekafleveringen leiden tot een sterke afname van de spillage door de geneesmiddelengebruiker. Deze afname weegt echter niet op tegen de meerkosten van deze systemen. Belangrijker is de verminderde werkbelasting van (nacht)verpleegkundigen in instellingen. Het is echter situatie-afhankelijk in hoeverre deze verminderde werkbelasting kan worden omgezet in een besparing voor de instelling.
In zijn algemeenheid stellen de onderzoekers dat economische argumenten nooit het hoofdmotief zullen vormen om tot een systeem van weekafleveringen over te gaan.
Figuur 1: passende apotheekvergoeding per tray (bij handmatig uitvullen en 4 geneesmiddelen per tray)
Het rapport "Weekafleveringen: een modelmatige bepaling van een passende vergoeding voor de apotheek" is telefonisch aan te vragen bij de SFK, tel.nr. 0703737444.
Dit is een publicatie van de Stichting Farmaceutische Kengetallen.
Overname van tekst, gegevens, tabellen of grafieken is toegestaan mits onder volledige bronvermelding.
Bron: Stichting Farmaceutische Kengetallen
Dit is een publicatie van de Stichting Farmaceutische Kengetallen.
Overname van tekst, gegevens, tabellen of grafieken is toegestaan mits
onder volledige bronvermelding.