2019: hoogste aandeel dure middelen in 10 jaar

Dure geneesmiddelen hebben, gemeten in termen van aantal verstrekkingen, een beperkt aandeel in de farmaceutische zorg zoals openbaar apothekers die leveren. Hun aandeel in de verstrekkingen van geneesmiddelen bedroeg de afgelopen tien jaar minder dan 1%. Wekelijkse leveringen zijn daarbij niet meegeteld.
De SFK spreekt in dit kader van dure geneesmiddelen wanneer de inkoopprijs van een geneesmiddel per verstrekking de afgelopen tien jaar gemiddeld minimaal € 500 exclusief btw was. Wekelijkse leveringen zijn bij de bepaling van dit gemiddelde uitgesloten. Gemiddeld lag de inkoopprijs van een duur middel de afgelopen tien jaar op ongeveer € 1300 per verstrekking.
Met een omzet van € 1,1 miljard maakten dure geneesmiddelen in 2019 33% uit van de totale kosten van receptplichtige geneesmiddelen binnen het basispakket. Vooral in 2012 en 2013 leidden zogenoemde overhevelingen tot een daling van de extramurale geneesmiddelkosten en van het aandeel van dure middelen.
Deze overhevelingen houden in dat de kosten voor die geneesmiddelen voortaan uit het ziekenhuisbudget moesten worden betaald, in plaats van uit het extramurale farmaciebudget.

Polikliniek

Bij bijna twee derde van de extramurale verstrekkingen van dure middelen zijn medisch specialisten de voorschrijver. Mede daardoor zijn het bovengemiddeld vaak poliklinische apotheken die deze geneesmiddelen verstrekken. Ruim een derde van de uitgaven aan deze dure middelen komt op het conto van politheken.
Bij sommige van de dure geneesmiddelen voert de overheid prijsonderhandelingen met de fabrikant. Deze leiden tot vertrouwelijke kortingen op de in deze rubriek vermelde geneesmiddelenkosten. Daardoor komen de kosten die daadwerkelijk ten laste komen van het extramurale farmaciebudget uiteindelijk lager uit.

Geneesmiddelenkosten met het aandeel dure geneesmiddelen per kalenderjaar

Kosten niet-dure middelen vrijwel stabiel